Χαμένη γενιά. Έτσι σε αποκαλούν παντού. Έχουν γραφτεί πολλά άρθρα για σένα, έχουν δοθεί πολλές διαλέξεις για να προσδιοριστεί η ταυτότητά σου. Σου έχουν δώσει αξία και συνάμα σ ’έχουν απαξιώσει. Δε θα καταφέρεις ποτέ λένε να πετύχεις όσα κατάφερε η προηγούμενη γενιά καθώς εσύ κουβαλάς στις πλάτες σου ένα τεράστιο οικονομικό χρέος σαν τον νέο Άτλαντα. Η απελπισμένη ματιά τους όμως υπονοεί ότι το δικό σου φορτίο ξεχειλίζει από τις φαντασιώσεις και το μεγαλειώδες του εαυτού όλων των πατρικών φιγούρων που παρέλασαν από την μέχρι τώρα ήσυχη ζωή σου. Τους το χρωστάς άλλωστε. Δε θυμάσαι? Τα νανουρητά σου ψέλλιζαν από το γενοφάσκια σου ότι θα γίνεις μεγάλος και τρανός, μορφωμένος, με πολλά λεφτά και ένα ή και δύο κεραμίδια πάνω από το κεφάλι σου. Σου επιβλήθηκαν. Δε γινόταν αλλιώς αφού κάναν και δύο δουλειές για να πηγαίνεις στο καλύτερο σχολείο, να παρακολουθείς τόσα φροντιστήρια. Μη θυμώνεις σου λένε που δεν έπαιξες στην αλάνα, δεν ήταν για σένα! Έπρεπε να διασφαλίσουν το όνειρο τους. Τα γονίδια τους έπρεπε να είναι πιο δυνατά, να γίνει η τέλεια διαιώνιση.
Και τώρα? Ποιος θα σιγάσει τα μοιρολόγια τους που διεισδύουν μέχρι τα βαθύτερα κύτταρα σου, ποτίζουν τις πιο κρυφές σου σκέψεις? Τα φέρνει όλο πιο κοντά το ανεμικό αεράκι της εποχής, τα κουβαλούν όλες οι σκέψεις των φίλων σου. Σιγοτραγουδούν όλοι στον ίδιο ρυθμό και συλλαβίζουν τους ίδιους στίχους. Είσαι αποτυχημένος λένε. Δε βρίσκεις δουλειά, δεν σου ανήκουν τα όνειρα, δεν υπάρχει Χρυσό μέλλον ούτε θα γίνεις ποτέ golden boy. Κύλησε η εποχή του μεγαλείου, πέρασε, δε θα ξανάρθει. Τι δεν καταλαβαίνεις? Είσαι χρεωκοπημένος από λεφτά αισθήματα.
Μα εσύ γελάς σαρδόνια, σαρκαστικά με στητούς τους ώμους και όρθιο το κεφάλι. Είσαι έτοιμος να βγεις μπροστά, να ακολουθήσεις το δικό σου όνειρο που δε στοιχειώνεται από απαγορεύσεις, περιορισμούς και χρεωκοπημένες αξίες. Γνωρίζεις ότι μπορείς να εκμεταλλευτείς την ενέργεια της νιότης σου, το ένστικτο σου και το θράσος της ηλικίας σου. Αυτά απαρτίζουν το δικό σου κρυφό, εσωτερικό Ηρακλή που θα τον βάλεις να σου πάρει το φορτίο με το οποίο σε τιμώρησαν. Θα βρεις τα δικά σου ¨χρυσά μήλα” των Εσπερίδων, θα γευτείς για λίγο την ελευθερία των επιλογών σου μέχρι να κατασταλάξεις σε εκείνο το κουστούμι των υποχρεώσεων που το έραψες αποκλειστικά στα μέτρα σου, κεντημένο με τις δικό σου αξιακό σύστημα και στολισμένο με τις προσωπικές σου επιτυχίες και αποτυχίες.
Δεν είσαι μόνος ευτυχώς. Σε συντροφεύει μια ολόκληρη χαμένη γενιά! Πάρε τους από το χέρι και μετέφερε τους σε εκείνο το μέρος που μαντεύεις ότι θα νιώθεις ζωντανός.
Δεν έχει είσοδο, μη φοβάσαι για τα λεφτά! Συλλάβισε μόνο το παρακάτω συνθηματικό..
Enjoy your youth! You will never be younger than you are at this very moment.
